خیلی سخت از اون چیزی که فکر کردم میگذره
حتی توان نوشتن ندارم
خیلی سخت میگذره
نمیتونم با کسی حرف بزنم، مدت طولانی غذا نخوردم، خواب نمیرم ، در عوض کلی گریه میکنم، حتی توی اتوبوس، محل کار، دست خودم نیست
امروز عصر خیلی سخت گذشت،خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی
و هنوز داره سخت میگذره
دلم خیلی گرفته، خیلی تنهام ، مشاور هم جواب نمیده، حق هم داره، خجالت میکشم از اینهمه پیام وقت و بی وقتی که بهش فرستادم ولی واقعا هروقت فرستادم واقعا حالم بد بود، الان هم که دلم داره منفجر میشه ولی میدونم که دیگه نمیشه پیام فرستاد
کاش می مردم، از خدا خواستم امشب این رو، چند بار، دعا کردم که امشب آخرین شب زندگی م باشه، دعا کردم بمیرم امشب
هیچوقت نشد که توی این مسائل شکست نخورم و با آرامش تموم بشه، دیگه امیدی نیست، هیچ فرصتی ندارم میدونم ، تا آخر عمرم تنها می مونم، هیچکس به فکرم نیست، مشاور هم میگه توقع معجزه داری؟ توقع چی داری؟
دیگه توقع هیچی. من اصلا مگه حق دارم که توقع داشته باشم از زندگی ، از دیگران؟ باشه دیگه توقع هیچی ندارم. فقط بمیرم فقط بمیرم
امروز همه ش به یادش بودم، ولی میدونستم که نباید، چقدر بی قرار بودم، ولی به خودم هیچوقت اجازه نمیدم که حتی یک کلمه حرف بزنم باهاش، حتی ببینمش، امروز همه ش به فکرش بودم، دیگه امروز کم کم باورم شد که واقعا متاهله. همه ش فکر میکردم به من دروغ گفته، باورم نمیشد، الان هم باورم نمیشه چرا با من اینکار رو کرد؟ چرا همون اول راستش رو نگفت؟ خیالم رو راحت کرد و وابسته شدم... چقدر بدشانسم،هیچوقت هیچکس من رو دوست نداشت. همیشه تنها بودم و هر رابطه ای همینطور یکطرفه و مشکل دار بود
از مشاور پرسیدم مشکل من چیه؟ میدونم که مشکلی ندارم فقط میخواستم ببینم که توی این قضیه، نظرش راجع به من عوض شده یا نه... حرفش دلم رو شکست، به من گفت این مشکلات به خاطر این پیش میاد که نیاز داری، محدودی... یه جوری حرف میزنه انگار من نمیتونم نیازم رو کنترل کنم و هرکی از راه میرسه عاشقش میشم و به همین دلیل شکست میخورم، یکی نیست بگه آخه این خواستگارهای اخیر که آشغال و پست فطرت بودن رو که به من معرفی کردن، من حتی اون آخری رو اصلا ندیدم چه برسه به اینکه بخوام عاشقش بشم و بعد دلیل شکست خودم باشم!
درسته که خیلی خواستگاری نداشتم و کسی از من خوشش نمیاد ولی اگر هم کسی به من معرفی شد و ازدواج نکردم به خاطر این بود که یا مشکل اخلاقی داشت یا مشکل مالی که نمیشد ازش گذشت، مگه من میتونستم با کسی ازدواج کنم که علاوه بر اینکه بیکار هست، مشکل اخلاقی داره و شماره ش توی همه ی پیج های ... هست؟
بیخیال این حرفها، واقعیت من اینکه که دیگه فرصتی ندارم، وقتی سن و سالم کمتر بود چقدر فرصت داشتم که حالا با این سن داشته باشم؟
همه ش بغض دارم، ولی نمیتونم گریه کنم توی اتاقی که ثانیه ای یک نفر ازش رد میشه
دیوانه شدم
چرا با من اینکار و کرد. چرا اینقدر بدشانسم چکار کردم که باید تنهاباشم خسته شدم خسته شدم کاش می مردم
